Yüksəl, Yüksəl... Mən də yüksəldim, ən uca zirvəyə... Şəhidlərin xatirəsinə həsr olunmuş ''Olmayan Bir Müsahibə ...'' (FOTO)

Tarix: 15 Yanvar 2021 23:51

Bakı. Trend:

Azərbaycan yazıçısı Nərminə Məmmədzadə Trend Life-a ikinci Qarabağ müharibəsi şəhidlərinin xatirəsinə həsr olunmuş "Olmayan Bir Müsahibə ..." adlı silsilə materiallar təqdim edir.

Bu material Əlizadə Yüksəl İlqar oğluna həsr edilmişdir...

- Salam Yüksəl,

- Salam.

- Birinci sənin şəklini gördüm, sonra da sənin bir dostunla danışdım.

- Sağ olsun dostlar (gülümsəyir).

- Yüksəl, sən Bakı Dövlət universitetində oxumusan və sonra Qəncədə məhkəmədə işləmisən.

- Bəli, məhkəmədən sonra prokurorluqda baş məsləhətçi kimi işləməyə başladım və elə həmin il Naxçivan Dövlət universitetinə qiyabi qəbul olundum.

- Sonra da müharibəyə könüllü getdin?

- Sonra da tam başqa həyat, sonra da Qarabağ, sonra da mənim Vətənə borcum...

- Dostun mənə sənin votsapındakı statusunu göstərdi. “Şəhidlər ölməz, vətən bölünməz”.

- Elədir ki , var. Həmişə elə fikirləşirdim.

- Bəs sevgidən nə fikirləşirdin?

- Mən onu sizə Barış Akarsunun sözləri ilə deyim, olar?

- Əlbəttə!

- Oxuya bilmirəm, amma çalışaram (gülür).

Ama vazgeçme
Sevmekten vazgeçme
İstemekten
Umutları sönmez insanın

Ama vazgeçme
Gülmekten vazgeçme
Direnmekten
Anlamsız gelse de hayatın.

- Bu sözlər kimə aiddir, Yüksəl?

- Bütün sevənlərə, bir- birilərindən heç zaman vaz keçməsinlər.

- Evə tez-tez zəng vururdun?

- Çalışırdım, mənim iki qardaşım var, birinin uşağı olmalı idi həmin ərəfələrdə. Dedim mənim adımı versinlər.

- Niyə?

- Çünki mənim adım qeyri adidir, gözəldir (gülür). Bir də fikirləşdim ki,məndən sonra mənim üçün darıxanda adımı səsləndirə bilməyəcəklər. İndi isə hər şey öz yerini tutdu.

- Yüksəl, sən nə vaxtsa yazmışdın ki, bütün başlanğıcları sevirsən. Çünki onlarda ümid var, gözlənti var, inam var. Başlanğıclar hamısı sevinclidir. Amma sonları - finalları sevmirsən. Uğursuzluq, məyusluq, məğlubiyyət acısı var sonlarda. Hətta uğurlu sonluq belə kədərlidir, uğurun bitməsi acısını yaşadır adama...

- Bəli, mənim sözlərimdir. Amma bizim sonumuz yoxdur, əksinə, bizim başlanğıcımız qələbədədir!

- Yüksəl, müharibənin səsini necə təsvir edə bilərsən?

- Mən müharibənin səsini on doqquz güllədən sonra Xocəvənd istiqamətində eşitdim. Özümü sanki göydə gördüm, altımda Qarabağın dağları... Və kiminsə səsi məni yuxarıya çağırırdı.

- Nə deyirdi?

- Yüksəl, Yüksəl... Mən də yüksəldim, ən uca zirvəyə...